اصل بهای تمام شده یا اصل بهای تمام شده تاریخی، یکی از اصل‌های حسابداری است. مطابق با این اصل، تمامی رویدادهای مالی با توجه به قیمت تمام شده (ارزش نقدی) آن‌ها در تاریخ وقوع، ثبت شده و در صورت‌های مالی نمایش داده می‌شوند. با توجه به اینکه در گذر زمان، ارزش دارایی‌های یک شرکت تغییر می‌کند، بهای تمام شده تاریخی آن‌ها معیار درستی برای سنجش میزان ارزش واقعی آن‌ها نخواهد بود. بر همین اساس می‌توان از طریق تجدید ارزیابی دارایی‌ها، ارزش به‌روز آن‌ها را محاسبه کرد و در ترازنامه شرکت نمایش داد.
