اقتصاد کلاسیک به مکتب فکری اقتصادی اطلاق می‌شود که در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ به ویژه در بریتانیا شکل گرفت. اقتصاد کلاسیک بیان می‌کند که عرضه و تقاضا در سطح کلان همواره برابر است. اقتصاددانان کلاسیک بر این باورند که رفتار بر پایه حداکثر کردن منافع شخصی، اساس طبیعت بشر را تشکیل می‌دهد و با تاکید بر همین موضوع اعتقاد دارند که اقتصاد، خود به خود به تعادل می‌رسد. غالبا اقتصاد کلاسیک را به عنوان نخستین مکتب مدرن اقتصادی می‌شناسند. نظریه اقتصادی کلاسیک به کشورها کمک کرد تا از حکومت سلطنتی به دموکراسی‌های سرمایه‌داری مهاجرت کنند.
