دارایی‌های یک شرکت به دو دسته جاری و غیر جاری تقسیم می‌شوند. دارایی‌های غیر جاری، دارایی‌هایی هستند که در یک دوره مالی (یا یک چرخه عملیاتی) به فروش نمی‌رسند یا به وجه نقد تبدیل نمی‌شوند. دارایی‌های ثابت مشهود (مانند ماشین آلات، ملک و ساختمان)، دارایی‌های ثابت نامشهود (مانند سرقفلی، حق اختراع، حق کپی رایت) و سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، مواردی هستند که در ترازنامه یک شرکت، در زیرفصل دارایی‌های غیرجاری گزارش می‌شوند. درواقع هر دارایی که جاری نباشد را می‌توان در دسته دارایی‌های غیرجاری قرار داد.
