کانالیزه کردن نمودار

کانالیزه کردن نمودار یکی از پرکاربرد‌‌ترین و در عین حال ابتدایی‌ترین کار‌هایی است که توسط تحلیل‌گران تکنیکال انجام‌ می‌شود. کانال‌های قیمتی زمانی شکل می‌گیرند که قیمت سهم به دلیل کشمکش بین نیرو‌های عرضه و تقاضا بین دو خط موازی با یکدیگر در حرکت باشند. در این حالت‌ها می‌توان با رسم کانال از آن‌ها در تحلیل‌های خود استفاده برد.

تحلیل‌گران تکنیکال همیشه به‌دنبال الگو‌ها، تعیین روند و خطوط حمایت و مقاومت در چارت‌های قیمتی هستند. آن‌ها تا با استفاده از این اطلاعات، بتوانند آینده سهم‌ها را پیش‌بینی و بر مبنای آن اقدام به معامله کنند. یکی از استفاده‌هایی که از این کانال‌های قیمتی صورت می‌گیرد تعیین نقاط شکست و مشخص کردن نقاط ورود و خروج به سهم می‌باشد.

ترسیم کانال‌های قیمتی

 کانال‌های قیمتی به سه دسته صعودی، نزولی و خنثی تقسیم می‌شوند ولی نحوه رسم آن‌ها با یک‌دیگر تفاوتی ندارد. برای رسم این کانال‌ها ما به دو خط تقریبا موازی نیاز داریم. یک خط همان خط روند ما است که برای رسم آن نیاز به حداقل دو نقطه داریم. با این حال، برای رسم خط موازی با خط روند تنها وجود یک نقطه به شرح زیر کافی‌ است.

هر چه تعداد برخورد قیمت با این خطوط بیشتر شود، اعتبار خط و در نتیجه اعتبار کانال افزایش پیدا می‌کند. برای رسم کانال‌های موازی در ایزی‌چارت ابزار رسمی به همین نام وجود دارد که از طریق شکل زیر می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید.

کانال صعودی 

این کانال بر روی یک روند صعودی رسم می‌شود به این صورت که پس از رسم خط روند، نقطه‌ای که در آن بازه نشان‌دهنده بیشترین قیمت است را در نظر گرفته و خطی موازی خط روند رسم کرده که آن نقطه را نیز در بر بگیرد. در شکل زیر با استفاده از نقاط ۱ و۲ خط روند صعودی را رسم کرده و با نقطه ۳ خط کانال را رسم می‌کنیم. سایر برخورد‌های قیمت به این خطوط باعث افزایش اعتبار آن می‌شوند.

برای معامله به کمک کانال‌های قیمتی، می‌توانید دارایی را در کف کانال بخریم و در سقف آن به فروش برسانیم. البته باید به این نکته توجه داشت که در یک صعودی، ممکن است اصلاح قیمتی به صورت خنثی (مطابق بخش نارنجی‌رنگ تصویر بالا) انجام شود. بنابراین می‌توانیم در استراتژی معامله در کانال صعودی، سهم را در سقف کانال نفروشیم. با این اقدام تعداد خرید و فروش کمتر می‌شود و در نتیجه ریسک معاملاتی کاهش پیدا می‌کند.

کانال نزولی

این کانال‌ها دقیقا عکس کانال‌های صعودی هستند. ما برای رسم آن‌ها ابتدا باید خط روند نزولی را به صورت صحیح رسم کنیم. سپس پایین‌ترین نقطه در آن بازه را در نظر می‌گیریم تا خط کانال را رسم کنیم. در تصویر زیر، نمونه‌ای از یک کانال نزولی به تصویر کشیده شده است. 

در یک کانال نزولی خرید کردن در کف و فروش در سقف، ریسک بالایی دارد چون برآیند حرکت قیمت در انتها نزولی است. اگر در یک بازار دو طرفه باشیم می‌توان در سقف کانال سهم را فروخت و در کف آن با قرارگیری در موقعیت خرید از بازار خارج شد، ولی در یک بازار یک طرفه مانند بازار ایران بهتر است در روند نزولی وارد سهم نشویم.

کانال خنثی

فرآیند رسم کانال خنثی نیز طبیعتا مانند دو مورد بالا می‌باشد. در یک کانال خنثی قیمت بین دو خط افقی موازی در نوسان است و استراتژی خرید در کف و فروش در سقف می‌تواند ایده خوبی باشد تا زمانی‌که قیمت، کانال را در یکی از دو طرف شکسته و از حالت خنثی به حالت صعودی و یا نزولی تبدیل شود.

نکات مربوط به کانال‌ها

در تمامی مدل‌های کانال (صعودی، نزولی، خنثی)، خط پایین به‌عنوان حمایت و خط بالایی به‌عنوان مقاومت عمل می‌کند. هرچند کانال‌ها معمولاً برای مدت زمانی ادامه دارند، هیچ کانالی به‌طور دائم پابرجا نمی‌ماند و قیمت ممکن است در یکی از برخوردهای خود به کف یا سقف کانال نفوذ کرده و از آن خارج شود. بنابراین، شکست یکی از خطوط کانال می‌تواند نشانه‌ای از تغییر جهت قیمت و فرصت مناسبی برای ورود به معامله باشد.

وقتی قیمت از خط بالایی یا پایینی کانال عبور می‌کند، این شکست می‌تواند نشانه‌ای از ادامه حرکت در جهت شکسته‌شده باشد. اگر روند پس از شکست تثبیت شود، به‌طور معمول قیمت در مسیر شکست به‌اندازه عرض کانال پیشروی می‌کند.

• شکست از سقف کانال: اگر قیمت از خط بالایی کانال عبور کند و روند صعودی تثبیت شود (برای مثال، با پولبک قیمت به خط بالایی کانال)، انتظار می‌رود که قیمت به اندازه عرض کانال به سمت بالا حرکت کند. در این حالت، پس از افزایش به اندازه عرض کانال، بهتر است که نشانه‌های کاهش قدرت صعود قیمت را شناسایی کرده و در آن نقطه سهم خود را بفروشید.
  
• شکست از کف کانال: اگر قیمت از خط پایینی کانال خارج شود و روند نزولی تثبیت گردد، به‌احتمال زیاد قیمت به اندازه عرض کانال سقوط خواهد کرد.
  

نکات کاربردی در شکست کانال

• حرکت ناقص قیمت: یکی از نشانه‌های مهم شکست کانال، عدم حرکت کامل قیمت به سمت یکی از خطوط کانال است. به عبارت دیگر، اگر قیمت در نوسانات خود به‌طور کامل به سمت یکی از خطوط کانال حرکت نکند و در میانه راه بازگشت داشته باشد، این می‌تواند نشانه‌ای برای شکست کانال و حرکت در جهت مخالف باشد. این حرکت ناقص می‌تواند یک هشدار برای ورود به موقعیت مخالف باشد و باید در تحلیل‌های خود به آن دقت کرد.
• اندازه حرکت پس از شکست: در هنگام شکست کانال، معمولاً انتظار می‌رود که قیمت به‌اندازه عرض کانال در جهت شکست حرکت کند. بنابراین، این اندازه حرکت می‌تواند به‌عنوان معیاری برای پیش‌بینی اندازه حرکت آتی و استراتژی‌های معاملاتی استفاده شود.
  

اندیکاتورهای مناسب برای رسم کانال قیمتی در تحلیل تکنیکال

یکی از روش‌های پرکاربرد در تحلیل تکنیکال، رسم کانال قیمتی است؛ ابزاری که به معامله‌گران اجازه می‌دهد مسیر حرکت قیمت، نقاط برگشت احتمالی و نواحی حمایت و مقاومت را بهتر درک کنند. برای ترسیم دقیق این کانال‌ها، اندیکاتورهای خاصی طراحی شده‌اند که در ادامه، برخی از کاربردی‌ترین آن‌ها را معرفی می‌کنیم:

 باندهای بولینگر (Bollinger Bands)

باندهای بولینگر یکی از اندیکاتورهای کلاسیک و پراستفاده برای تشخیص نوسانات قیمت است. این اندیکاتور از سه بخش تشکیل شده: یک میانگین متحرک مرکزی و دو باند بالا و پایین که بر اساس انحراف معیار قیمت طراحی شده‌اند. زمانی که قیمت به باند بالا یا پایین نزدیک می‌شود، می‌تواند نشانه‌ای از اشباع خرید یا فروش باشد. این باندها همانند یک کانال پویا عمل می‌کنند و محدوده حرکت طبیعی قیمت را نمایش می‌دهند.

 کانال دونچیان (Donchian Channel)

این اندیکاتور، بازه نوسان قیمت را در یک دوره زمانی مشخص نمایش می‌دهد. کانال دونچیان از اتصال بالاترین و پایین‌ترین قیمت در بازه انتخابی ساخته می‌شود و برای تشخیص شکست‌های قیمتی، نقاط برگشت و آغاز روندهای جدید بسیار مفید است. هرگاه قیمت از مرزهای این کانال عبور کند، می‌تواند سیگنالی برای ورود یا خروج از معامله باشد.

کانال فیبوناچی (Fibonacci Channel)

در این ابزار تحلیلی، از نسبت‌های فیبوناچی برای ترسیم خطوطی موازی با روند اصلی استفاده می‌شود. این خطوط به‌صورت نواحی حمایت و مقاومت داینامیک عمل کرده و می‌توانند نقاط اصلاح یا ادامه روند را با دقت بالایی مشخص کنند. کانال فیبوناچی در روندهای قوی، کارایی ویژه‌ای دارد و به تحلیل‌گران برای پیش‌بینی سطوح بازگشت کمک می‌کند.

 چنگال اندروز (Andrews’ Pitchfork)

ابزاری کلاسیک و بسیار محبوب که با انتخاب سه نقطه کلیدی (یک پیوت بالا و دو پیوت پایین یا بالعکس) رسم می‌شود. این ابزار به‌نوعی یک کانال دینامیک با ساختار خاص است.

استفاده از کانال‌های قیمتی در کنار سادگی و کارایی، مانند سایر تحلیل‌ها نتیجه قطعی نمی‌دهند. به این دلیل که در حرکت یک قیمت عوامل متعددی تاثیرگذار هستند. پس استفاده از چند الگو و یا اندیکاتور همیشه بهتر از استفاده از یک الگو است و با کاهش ریسک معاملات، میانگین سودآوری آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

سوالات متداول